Hi everybody!(Jaja, ik spreek al vloeiend Engels)

Vandaag was mijn eerste schooldag, maar daar zal ik later op terug komen.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Halifax, de hoofdstad van Nova Scotia, stond mijn hostfamily me op te wachten met een mooi groot bord met mijn naam erop getekend, en een paar minecraft huizen en een kat. Mijn hostbroertje en zusje hadden zich uitgeleefd! Het gezin bestaat uit een vader en een moeder, hun dochter Cadence(9), zoontje Owen(5) en de vet dikke en drukke hond Copper. Vanaf het vliegveld moesten we nog anderhalf uur rijden naar Shelburne, het stadje waar ik in verblijf. Onderweg werd ik natuurlijk bestookt met vragen. Ik had alleen geen idee waarom Nederland twee namen heeft, the Netherlands en Holland. Later heb ik het maar opgezocht voor ze. Voor de onwetende onder ons; het is omdat Holland vroeger één van de vele graafschappen was, toen er nog geen Nederland bestond, en het een zeer belangrijk graafschap was. Later werd Holland deel van van de Nederlanden en werd het opgesplitst in Noord- en Zuidholland om het minder machtig te maken. Het was dus het dominantste deel van Nederland en het bekendst. Veel mensen kenden daarom Nederland bij de naam Holland. Nou, dat dus. Eenmaal thuis wilde ik alleen maar zo snel mogelijk naar bed. In Amsterdam was ik opgestaan om 5 uur en na bijna 23 uur gereisd te hebben kan ik je vertellen dat je wel aan een dutje toe bent. Na snel mijn koffer uitgepakt te hebben dook ik dus ook lekker mijn best wel grot bedje in. Ik heb een eigen kamertje.

De twee dagen erna waren eigenlijk gewoon uitrust dagen. Best saai eigenlijk. Cadence en Owen mogen onbeperkt achter hun Ipads, mijn moeder zou gaan gillen en allemaal krantenartikels erbij halen om te laten zien wat de gevolgen daarvan zijn (waarschijnlijk kanker, want je krijgt overal kanker van tegenwoordig) dus we hebben flink wat minecraft gespeeld. Uiteindelijk werd ik het zat en ben ik maar een wandelingetje gaan maken langs het water. Het huis is dicht bij de waterkant en daar is het echt prachtig. Overal trouwens. Nova Scotia is één en al prachtige natuur. Op de weg naar huis keek ik mijn ogen uit en ik denk dat ik nog nooit zoveel bomen heb gezien vanuit het vliegtuig. Het is net zoals in een film. Over het algemeen hebben ze veel dezelfde bomen en planten, maar alles is hier ruiger en intenser. Ze hebben hier bijvoorbeeld ook nog echte dieren. Als Amsterdammer zie je alleen maar vette duiven of vuilniszakken-openscheurende meeuwen en moet je toch echt even nadenken als je vier van die beesten ziet. Hoe heten ze ook alweer... Jeweetwel, die beesten op vier hoeven met af en toe een soort takken op hun hoofd. Oh ja! Dat noem je een hert!

Dinsdag 4 september was het orientation day. Op deze dag kwamen alle internationale studenten voor het eerst naar school. Het is een regionale highschool met zo’n 250 a 300 studenten waarvan bijna 30% internationaal is. Heel veel internationale studenten dus. We kregen een rondleiding, er werden foto’s genomen en onze paspoorten werden gejat. Nou ja, ze hadden ze voor iets nodig, maar we hebben ze nog steeds niet terug gekregen... We kregen ook binders om te gebruiken. Hier in Canada gebruiken ze geen boeken dus een binder en een pen is het enige wat je nodig hebt. Je tas en jas mag je zelfs niet deklas in meenemen. Ik raad dit land dus van harte aan voor tieners met nekklachten. Sommige kinderen hebben zelfs geen tas. Na onze rondleiding kregen we pizza(!) als lunch en daarna was er een bbq bij een vrouw van de internationale studenten organisatie of zo. Daar kregen we hamburgers en konden we gezellig samen klagen over het eten. Het is namelijk allemaal heel vet en er zit overal suiker in. De porties zijn ook groter dus ik kom waarschijnlijk terug als een soort nijlpaard. In de supermarkt is het echt een zoektocht naar dingen zonder suiker. Het duurde 5 minuten voordat we normale yoghurt hadden gevonden. Gelukkig koken mijn hostouders wel tamelijk gezond. Ik krijg gewoon een bord eten zoals je het in Nederland zou krijgen, maar er waren andere studenten die vertelden dat ze al drie dagen fastfood aten.

En dan de dag erna... de eerste schooldag!

Aan het begin van de dag gingen we de eerste twee uur naar onze homeroom. Een soort mentorklas. Hier werden de regels van de school verteld in een mini presentatie. Veel internationale studenten hadden moeite met het tempo omdat het best snel ging, maar ik kon het gelukkig gewoon volgen. Lang leve de domme Amerikaanse series! Na de presentatie gingen we met z’n allen naar de gymzaal waar alle docenten werden opgenoemd, de regels werden herhaald (want iedereen was die alweer vergeten in die 10 minuten tijd, toch?) en werden er speciale dagen aangekondigd zoals studiedagen en Blue and Golden day. Op deze dag komt iedereen in de kleuren van de school en vallen er prijzen te winnen voor de beste outfit. Na de gymzaal hadden we recess, de eerste pauze(15 min.), en daarna hadden we les volgens rooster. De roosters zijn natuurlijk ook anders dan in Nederland. Zo heb je bijvoorbeeld maar 5 vakken per semester en deze vakken heb je ook iedere of om de dag. Mijn vakken zijn oceanografie (les over alles en nog wat dat met oceanen heeft te maken), Engels, wiskunde, kunst en business technology(bij dit vak leer je typen, posters maken e.d. dingem achter een computer). Het rooster heeft de dagen A t/m D, maar 4 dus, waardoor je goed moet bijhoudem welke dag het is om te weten in welke volgorde je vakken zijn die dag. Al hangt de letter ook wel ergens op een bord. Schooldagen zijn elke dag even lang. Ze starten om 9.10 en eindigen om 15.10. Tussendoor heb je een pauze van 15 en één van 38 minuten. De tijden zijn totaal niet logisch. Het vierde lesuur is bijvoorbeeld van 1.08 tot 2.09.

Na de gymzaal hadden we dus gewoon les. Als eerste had ik oceans, daarna lunch, dan weer oceans en als laatste uur had ik visual arts. Oceans blijkt niet zo interessant te zijn als ik had gedacht, zeg maar gerust pittig saai, dus ik wil het de k ik gaan ruilen voor aardrijkskunde. Kunst was wel leuk, maar ik hoop dat de opdrachten later iets spannender worden dan je eigen naam tekenen en eromheen schrijven waar je overal kunst vind. Nevermind. Toen de eerste schooldag afgelopen was ben ik naar huis gegaan met een gele schoolbus. Precies zo’n bus als je in films en series ziet. Naar school was ik gaan lopen. Dat is ongeveer 20 minuutjes en zorgt ervoor dat ik tenminste nog een beetje beweging heb.

Morgen gaan we met de internationale studenten een ijsje eten na school bij moe’s. De ijssalon van Shelburne.

Nou, nu heb ik wel genoeg getyped op deze Ipad. Mijn adapter past namelikk niet op de oplader van mijn laptop en die is leeg. Een Ipad typed niet heel fijn dus mijn excuses als er spelfoutem in dit stuk zitten. Mijn geduld raakte eem beetje op omdat het de tweede keer is dat ik dit schrijf (vandaar dat het dus een paar dagen later is). De vorige keer had ie het niet opgeslagen. Die adapter moet ik dus nog regelen, en ik moet nog best veel andere dingen regelen. Ah joh, komt goed. Gaat ooit wel lukken.

Kweenie wanneer ik een nieuw stuk zal schrijven, maar waarschijnlijk binnenkort want ik weet alweer een heleboel dingen die ik op kan schrijven. Trouwens, als je een vraag hebt over iets, stel die dan gerust! Ik zal ze beantwoorden in mijn blog.

Bye lieve mensen!